تکنيکهاي استودیو مجازی (Virtual Studio) - بخش اول

مقدمه :
بحث تلفيق تصاوير حقيقي و تصاوير گرافيکي کامپيوتري نظير انيميشن هاي کامپيوتري سابقه طولاني دارد و در بسياري از فيلمهاي علمي – تخيلي از اين تکنيکها استفاده شده است. استفاده از تکنيک کروماکي که در آن از مجري در مقابل يک پرده آبي که در استوديو آويخته شده تصوير برداري مي کنند و بعد به جاي پس زمينه آبي، از تصاوير ثابت استفاده مي کنند نيز معمول است.
تکنيک کروماکي داراي مزاياي زيادي است که مهمترين آن سادگي روش انجام و در عين حال کيفيت بسيار مطلوب سيگنال خروجي است ولي با اين وجود محدوديتهايي نيز دارد که عبارتند از:
1- تنها يک لايه از تصوير قابل تعويض است و آن لايه پس زمينه است.
2- دوربين از نظر حرکتهايي همچون PAN ، Zoom ، Tilt و ... محدوديت دارد.
3- مجري هيچگونه تعاملي با دکور مجازي ندارد.
امروزه بجاي يک پرده آبي يا سبز بعنوان پس زمينه اي که بعدا جاي آن را تصاوير ثابت مي گرفتند، از يک فضاي کاملا آبي (یا سبز) که در آن کف و ديوارهاي مکان فيلمبرداري نيز آبي است، استفاده مي شود و با نصب تجهيزاتي که بتوان با آنها، به منظور تعيين مکان دوربين در دنياي مجازي، حرکات دوربين را رديابي و کنترل کرد و همچنين استفاده از تجهيزات مناسب نرم افزاري و سخت افزاري براي تهيه گرافيکها و انيميشنهاي سه بعدي با کيفيت عالي که بعنوان پس زمينه و پيش زمينه استفاده مي شود و chroma keyer که براي ميکس تصاوير استفاده مي شود، مي توان حياتي ديگر به آن تصاوير بخشيد.
با حرکت دوربين و دنبال کردن حرکات مجري توسط سيستم رديابي حرکت دوربين، حرکت دکور مجازي نيز با پرسپکتيو واقعي به طور همزمان با حرکت دوربين صورت مي گيرد و با تغيير زاويه دوربين، زاويه ديد دکور مجازي نيز تغيير مي کند و اين حرکات به طور Real Time پردازش مي شوند، طوريکه مجري تا حد زيادي مي تواند با دکور مجازي تعامل داشته باشد يا جلو و عقب آن قرار بگيرد يا حتي از درون آن حرکت کند و بدين ترتيب آن فضاي مجازي تا حد زيادي براي بيننده، واقعي به نظر خواهد رسيد. چنين مجموعه اي را استوديوي مجازي (Virtual studio) مي نامند.